Over mij
Mijn naam is Karin Kropman-Aspers en dieren hebben altijd een grote rol gespeeld in mijn leven. Ik ben opgegroeid tussen de politiehonden die door mijn vader werden opgeleid. Op mijn twaalfde mocht ik eindelijk op paardrijles en vanaf die tijd was ik de meeste dagen van de week tussen de paarden te vinden. Dierenarts worden was mijn grote droom.
Toch koos ik na mijn VWO diploma voor fysiotherapie met de bedoeling om dierfysiotherapeut te worden. In 2000 studeerde ik af als fysiotherapeut. In mijn laatste stage voor fysiotherapie had ik inmiddels kennis gemaakt met de manuele therapie, wat ik ook zeer boeiend vond. Om diverse redenen viel mijn keuze voor verdere specialisatie op dat moment op de manuele therapie, waar ik in 2005 voor afstudeerde.
Zo bleef ik in het humane circuit werken, tot ik in 2017 een paard kocht die helemaal vast zat in zijn lijf. Ik verdiepte me in de mogelijkheden die er waren om mijn paard te helpen om beter te kunnen bewegen en kwam toen uit bij de osteopathie. Het is een andere benadering van klachten, die kijkt naar het gehele dier en zoekt naar de oorzaak van een klacht. Dit was wat ik wilde leren.
Ik had een nieuwe missie: dierosteopaat worden! In 2018 begon ik aan de opleiding bij ICREO (International College for Research on Equine Osteopathy). Er ging een wereld voor mij open. De zienswijze van de osteopathie is altijd die van het gehele dier met al zijn verbindingen. De anatomie, neurologie, fysiologie en biomechanica vloeien samen, op een manier waarop er echt aan oorzaak-gevolgketens gewerkt kan worden. Na drie zeer interessante en intensieve jaren studeerde ik af in juni 2021 met mijn thesis “Een osteopathische visie op het oog van paard en hond.”
Na 22 jaar werkzaam te zijn geweest als fysio- en manueel therapeut, ben ik vanaf december 2022 volledig werkzaam in mijn praktijk voor dierosteopathie.
Ik woon in Weert met mijn man en twee zoons, onze Noorse buhund Kira, de shetlander Tessa en paint horse Cooper, die mij op het osteopathie-pad heeft gebracht.